Chiangmai alweer, Chiangrai en Bangkok alweer

12 augustus.

Gisterenavond nog een laatste Duvel in het café gedronken en getoost op een paar mooie dagen in Pai.
Nu terug naar Chiangmai. Terug??? jazeker. We willen heel graag de witte tempel in Chiangrai zien maar deze stad heeft verder niets te bieden. De keuze is dan snel gemaakt om wél in een leuke stad te verblijven en van daaruit een uitstapje naar de witte tempel te doen, vandaar...
Rond het middaguur vertrekken we met de minivan om de 700 bochten weer te nemen, maar nu naar beneden. Het blijft een geweldige mooie tocht.
In Chiangmai worden we midden in het centrum afgezet, fijn, ons hotel is op nog geen 10 minuten lopen. Na het inchecken eerst even douchen. Als ik ingezeept en wel onder de warme stralen sta te lallen komt er in één keer geen water meer uit de sproeikop. Balen, gelukkig begint even later al borrelend het water weer te lopen en kan het lallen weer beginnen.
Voordat we de stad in gaan regelen we eerst de excursie voor morgen naar Chiangrai én de buskaartjes voor de nachtbus naar Bangkok.
Zo, Chiangmai voelt vertrouwd aan en we hebben het meteen weer goed naar ons zin in deze aangename stad.

13 augustus.
Vandaag excursiedag naar Chiangrai. Naast de witte tempel staan ook de blauwe tempel en het zwarte huis op het programma.
Keurig op tijd stopt er een busje voor het hotel om ons op te halen. Na nog 8 anderen te hebben opgepikt, gaan we op weg naar Chiangrai, zo'n drie uur rijden Noordwaarts.
Uiteindelijk bereiken we de witte tempel. Wauw dit is even heel iets anders. Naga, de mythologische slang die alle tempels beschermt, de poortwachters en in de tempel een Boeddhabeeld, zijn allemaal ook in deze tempel aanwezig.
Maar, op de Boeddha na, is echt alles anders van vormgeving en uitstraling. Je loopt voordat je de tempel kunt betreden over een brug waar links en rechts handen omhoog grijpen en doodshoofden en andere gruwelijkheden aanwezig zijn. Dit symboliseert de hel/het slechte. Werkelijk heel bizar om zo naar een tempel te lopen. Aan weerszijden van de ingang zijn Naga en de bewakers prachtig uitgebeeld. Alles wat je ziet blinkt, en is spierwit waardoor het zonlicht weerkaatst wordt en het geheel iets magisch krijgt. In de tempel is een serene zittende Boeddha. Rondom zijn de muren door een kunstenaar beschilderd en werkelijk de meest fantastische afbeeldingen zie je hier : van Batman en Harry Potter tot Busch en Elvis toe.
De eerder genoemde kunstenaar is Ajarn Chalermchai Kositpipat, die nog steeds in leven is. Hij is verslaafd geweest aan alcohol en drugs en is om af te kicken een Boeddhistisch klooster ingegaan en uiteindelijk monnik geworden. Na jaren succesvol monnik te zijn geweest en dus succesvol te zijn afgekickt is hij gederoped en is dus nu weer monnik af. Als dank aan Boeddha is hij, geholpen door 60 medegelovigen, na een grote schenking van een miljonaire, deze spierwitte tempel gaan bouwen. Hij heeft wit gekozen omdat dit het reine symboliseert. In de tempel worden alle nachtmerries, waanbeelden en angsten weergegeven die hij had toen hij nog verslaafd was en aan het afkicken was. Ook is het een tempel die de strijd tussen goed en kwaad weergeeft
Hoe dan ook: werkelijk een supergaaf gebouw waar je je ogen uitkijkt.

Na het bezoek aan deze geweldige tempel even een lunchpauze om daarna door te gaan naar de blauwe tempel. Zeker ook mooi maar na de witte tempel zijn we hier toch wel snel uitgekeken.
Op naar het laatste onderdeel van de dag: het zwarte huis ( Baan Dam)
geen tempel maar een museum opgezet door de in 2014 op hoge leeftijd overleden kunstenaar en ontwerper Thawan Duchanee.
Op een groot terrein staat een aantal uit teakhout opgetrokken huizen in de lokale bouwstijl (Lanna). Door de behandeling van het hout en, waarschijnlijk de tijd, is het teakhout zwart geworden. Vandaar: het zwarte huis.
In deze huizen een zeer uitzonderlijke collectie kunst waarbij veelvuldig gebruik is gemaakt van dierlijke overblijfselen. Een stoel gemaakt van diverser schedels met horens van verschillende diersoorten. Een tafelkleed gemaakt van krokodillenhuid, stoelen bekleed met zebrahuiden, enz,enz.
Het hoofdgebouw is zeker twintig meter lang, tien meter breed en minstens tien meter hoog. Vol met soms bizarre maar aansprekende kunst.
Op de grond van dit gebouw zit een klein orkest lokale muziek te spelen en dat draagt zeker bij aan de bijzondere sfeer.
Helaas is het alweer veel te vroeg tijd om te gaan, we hadden hier nog wel uren door kunnen brengen.
Eenmaal terug in Chiangmai is het al vrij laat. Even lekker wat eten en daarna een Karmelietje op het vertrouwde adres waar we nog nabuurten over deze bijzondere dag.

14 augustus
Volgens de gids van gisteren mag je niet zeggen dat je in Chiangmai bent geweest als je de Doi Suteph niet hebt bezocht, een gouden tempel op een berg bij de stad op ruim 3000 meter.
Weten we dus in ieder geval wat ons te doen staat. Nadat we een open taxi busje hebben geregeld, op weg naar de tempel. Het is nog een flinke rit bergopwaarts en na 45 minuten klimmen komen we aan op de plaats van bestemming.
En wat een luxe: voor 20 Bath extra kunnen we met de lift de steile berg op waar de tempel zich bevindt, doen we!!!
Het is er loeidruk met heel veel (Chinese) toeristen. Het is dan ook een hele heilige tempel, of eigenlijk een Chedi (heilige stoepa) met een relikwie van de Boeddha: een stuk van het schouderblad op deze berg gebracht door een witte olifant. Heel veel vrome gelovigen lopen met een bloem in de gevouwen handen al biddend om de Chedi heen. Toch wel indrukwekkend om te zien hoe toegewijd deze mensen zijn.
Het complex zelf is een en al goud met een gigantisch aantal Boeddha beelden uit verschillende materialen vervaardigd.
Door de ligging hoog op de berg heeft de Doi Suthep een geweldig uitzicht over de vallei en de stad. Na een tijdje houden we het voor gezien en rijden we terug naar het oude centrum.
Zo: wij mogen in ieder geval zeggen zeggen dat we Chiangmai hebben gezien!
De rest van de dag vermaken we ons prima in de stad.

15 augustus.
vandaag onze echt laatste dag in Chiangmai. We hebben nog deze dag tot 18.00 uur om ons te vermaken, dan worden we opgehaald voor de nachtbus naar Bangkok.
We lopen een rondje gracht deze ochtend. Af en toe een (koffie) stop, bezoek aan het park, kortom: relaxt!
Nadat we de laatste souvenirs hebben ingeslagen (één t - shirt en een sjaal!) betrekt de lucht. We stappen net op tijd een café binnen want niet veel later barst de bui los. Minstens een uur regent het pijpenstelen. Na twee koffies en een uur wachten kunnen we we weer met goed fatsoen de straat op. Helaas blijft het verder de gehele dag regenen en komen onze eerder in Phimai gekochte paraplu's goed van pas.

keurig om 18.00 uur komt een busje ons halen om ons naar het busstation te brengen voor de laatste rit in Thailand. even later stappen er ook nog drie Nederlands jonge mannen in die nog twee weekjes eiland tegoed hebben: boffers.
We worden afgezet bij een verzamelplaats van een lokaal reisagentschap die de reis naar Bangkok zal verzorgen. Netjes op tijd komt de bus aan en na het inladen van de koffers en als iedereen is ingestapt, zet de bus zich in beweging.
We hebben een reis van ruim 10 uur voor de boeg. Nou zijn nachtbussen niet mijn favoriet, maar de nachttrein zat vol en, heel gek, bussen zijn sneller, scheelt al gauw twee uur!
Goed de reis verloopt zoals te verwachten was: weinig slaap.

16 augustus
Rond 6.00 uur worden we afgezet op de plek waar in Bangkok het Thailand avontuur begonnen is: khao san road. Zelfs op dit tijdstip zijn er mensen actief, alhoewel de ratten op dit uur de overhand hebben: we zien een aan aantal flink uit de kluiten gewassen exemplaren.
Omdat we tijd zat hebben slaan we het aanbod van diverse taxi en tuk-tuk chauffeurs af en gaan we te voet naar ons nieuwe slaapplekje.
Na zo'n nachtrit hebben we zin in een kop koffie. De service aan boord was op zijn zachts gezegd beroerd! Om 6.00 uur is er altijd één plek open: de Mac. De enige tijd dat we ook blij zijn dat er een Mac bestaat!
koffie gedronken, beetje bijgetankt dus de backpacks weer om en stappen maar.
Na een uur lopen bereiken we het hotel. Het is eigenlijk pas inchecken vanaf 14.00 uur, nu maar hopen dat we on ieder geval de backpacks mogen achterlaten.
We worden zeer vriendelijk ontvangen en we mogen de kamer al hebben: wat een service. Heerlijk om te kunnen douchen en schone kleren aan te kunnen doen.
Ons hotel ligt midden in Chinatown. Hectisch, druk, chaotisch, maar ook wel heel leuk.
Morgen hebben we nog een dag om overmorgen in de avond naar huis te vliegen.
We hebben weer een super vakantie gehad.
de rest van de verhalen vertellen we wel als we weer thuis zijn,

groet

Frank en Renée