Dalat en Can Tho

1 augustus
Na nog een dagje in Kontum door gebracht te hebben , stappen we om 17.00 uur in de nachtbus naar Dalat.
We zijn door één van de medewerkers naar de opstapplek gebracht en zij wacht net zo lang totdat de bus arriveert, wat een service.
We kruipen bovenin onze slaapplek en hebben een rit van 12 uur voor de boeg.
Rond 20.00 uur stoppen we bij een wegrestaurant en gebruiken een prima maaltje voor een super lage prijs.

2 augustus.
Redelijk uitgerust komen we rond 8.00 uur aan in Dalat. Rugzak om en na een uurtje lopen bereiken we het hotel. Dalat is van oudsher een gewilde verblijfplaats. Dit vooral vanwege het relatieve koele klimaat. De Fransen hebben destijds in deze stad dan ook hun zomer villa's gebouwd om de hitte te ontvluchten. De stad heeft dan ook behoorlijk wat koloniale gebouwen die , helaas, vaak als winkel in gebruik zijn en daardoor de grandeur wat verloren hebben. Zoals overal in Vietnam laat het onderhoud hier en daar ook wat te wensen over.
Ondanks dat de stad ons wat tegenvalt vliegt de tijd voorbij als we door het centrum dwalen.
Grote attractie hier is toch wel de gigantische overdekte vier verdieping telende markt. Misschien wel één van de grootste die we in al onze reizen gezien hebben.
Als de avond is gevallen is er rondom het marktgebouw een "night market"met een keur aan eettentjes en kun je er allerlei snuisterijen voor een habbekrats kopen.

3 augustus.
Tijd om Dalat te verlaten. Één dag hier is voldoende en we gaan op weg naar Can Tho de ruim 1 miljoen tellende hoofdstad van de Mekong regio.
Ook vandaag een busrit van zo'n 12 uur, de afstanden hier zijn aanzienlijk en het wegennet is van dien aard dat de bus nauwelijks een gemiddelde van 50 km per uur haalt, vandaar!
Het schemert al als we het busstation bereiken en omdat we geen zin hebben om te voet in het donker onze weg te vinden, stappen we in een taxi die ons 15 minuten later keurig bij het hostel afzet.
Na het inchecken en een heerlijke douche, gaan we op pad voor ons avondeten.
De straten van Can Tho zijn breed en doen Europees aan. Alleen de vele scooters, verraden dat je in een grote Aziatische stad bent.
Can Tho ervaren we meteen als een gezellige, aangename stad. In één van de talrijke restaurantjes , bestellen we een hotpot. Een grote kom bouillon die op een vlammetje op je tafel staat, geserveerd met een groot bord groenten die je zelf aan de bouillon kunt toevoegen: lekker!

2 augustus.
Het einde van onze reis nadert en we merken dat we wat moe aan het worden zijn. Vandaag dus relaxen. We lopen onder een stralende zon naar de boulevard van de Mekong rivier. Lekker in de schaduw zitten we uren naar de taferelen op de rivier te kijken: heerlijk.
De rest van de dag staat "actief zijn" ook niet echt op het programma en slijten we de dag met een bakkie en een ( nou vooruit, twee) biertje doen: ook heerlijk.

4 augustus.
Gisteren via het hostel een excursie geboekt, we willen graag de drijvende markten rondom Can Tho bezoeken. Om dat echt mee te maken moet je er wel vroeg bijzijn. Om 5.00 uur komt onze gids van vandaag ons dan ook ophalen.
Of ie een taxi moet regelen want het is zeker 20 minuten lopen naar de haven! We hebben zo ondertussen ervaren dat 10 minuten lopen voor de gemiddelde Vietnamees al te veel is. Alles, werkelijk alles, doen ze op hun scootertje. Lopen?, waarom als je een scooter hebt!
Dus , hoe goed ook bedoeld we slaan het aanbod van de taxi af en stappen samen met de gids richting haven.
Wat een verademing om rond dit tijdstip door de anders zo drukke stad te lopen.
Als we bij de haven zijn aangekomen worden we naar één van de aangemeerde bootjes geleid. Op een eenvoudig houten vaartuig met twee banken staat "de schipper"al helemaal klaar om ons te ontvangen.
Rustig varen we de Mekong op en wordt het langzaam licht.
Wat een rust op de rivier en wat een andere beleving dan in de stad te zijn. Mooi om te zien hoe schijnbaar vanuit de rivier de zon langzaam opkomt: schitterend!
na ruim een uur varen bereiken we de drijvende markt. We zijn echt mooi op tijd , het is nog niet vergeven van de toeristen. Midden op de rivier dobberen tientallen boten die hun waar aan de man brengen. Om te laten weten men te bieden heeft, hangt er in een mast aan de voorsteven van iedere boot hun handelswaar. Zo kan iedereen zien bij welke boot hij wat kan kopen.
Kleinere bootjes varen her en der rond en bieden koffie, fruit en eten aan.
Ons ontbijt gebruiken we in ons bootje en deinend op het water genieten we van een heerlijke kom noodelsoep en werkelijk voortreffelijke koffie.
Het is een bedrijvige markt waar vooral groenten en fruit van eigenaar veranderen.
Na een tijdje varen we verder naar de tweede markt. Deze is in een zijarm van de rivier. Minder groot dan de eerste maar niet minder gaaf om te zien. Vooral de veel mooiere omgeving, maakt het zeker de moeite waard.
Na de markten is het tijd om een tochtje door de canals te maken. Deze canaks zijn kleinere zijriviertjes die met elkaar in verbinding staan.
Net als op de hoofdrivier, zien we hier nogal wat plastic afval in het water drijven: jammer.
Als de bootsman in één van de zijrivieren zijn motor uitzet en met water zijn voorsteven reinigt, vragen we ons af waar dat toe dient.
Onze gids breng raad: een (water) slang heeft de boot voorlangs gekruist. Om onheil te voorkomen moet de steven daarom gereingd worden: vandaar!
Als we even later weer een slang voorlangs zien zwemmen, wordt het ritueel herhaald.
De omgeving waar we doorheen varen is erg mooi. De smalle waterwegen zijn dik begroeid met bamboe, tropische planten en bomen.
Voordat we weer richting stad varen doen we nog twee plaatsen aan: een fruittuin en een fabriekje waar ze rijstnoodels maken. Och, het zit in het programma maar nou niet echt iets om heel enthousiast over te worden.
Als we weer op de Mekong zelf varen en bijna terug zijn , vaart er plots een toeristenboot achteruit de rivier op, juist op het moment dat wij er aan komen.
De verder bedeesde bootsmaan schreeuwt de longen uit zijn lijf om de andere schipper te waarschuwen. Hij kan ook niet uitwijken want op dat moment vaart er aan de andere kant van onze boot een andere, flinke schuit voorbij.
De achteruit varende boot komt akelig dichterbij en net op tijd went hij de achtersteven waardoor hij ons op een haar ( wel een dikke) mist.
Onze schipper gaat flink tekeer tegen de schipper van de andere boot die, zijn schouder ophaalt zo van: toch niks aan de hand!.
Goed, eind goed al goed en na 20 minuten meren we weer veilig aan.
Zou het reinigen van de voorsteven toch nut hebben gehad?

5 augustus.
Vandaag hebben we nog een dagje Can Tho.
We zijn nieuwsgierig hoe het leven er op de ander oever uit ziet. We nemen de veerboot die ons voor 4 ct pp ( ECHT WAAR) overzet.
Het lijkt aan deze kant van de rivier wel een andere wereld. Hier geen brede starten en leuke eettentjes maar smalle betonen paden en redelijk vervallen woningen.
Toch ook een bijzondere ervaring om door dit deel te wandelen waar, zonder twijfel, de minder bedeelden van Can Tho hun leven leiden. Op geen enkele manier voel we ons ongemakkelijk hoewel het duidelijk is dat men niet gewend is om westerse toeristen te zien.
Ook hier worden we geregeld goedendag gezegd. Als na een tijdje een flinke bui losbarst en we onder een afdakje schuilen, staat een wat verlegen jonge vrouw met kind bedeesd half onder het afdakje. Als Renée aandringt dat ze ook op het bankje onder het afdak kan komen zitten , gaat ze met wat schroom in op het aanbod.
Na deze bijzondere ervaring gaan we de brug over om de rest van de middag door te brengen in deze verrassend aangename stad.

Morgen gaan we naar Ho chi mingh stad, of zoals ze hier in het zuiden nog steeds zeggen"Saigon" en zit de Vietnam vakantie er weer bijna op.

groet,

Frank en Renée