Salta deel 2

23 juli,

Waar was ik gebleven? oh ja de stroom viel uit!
Gelukkig was de stroomstoring snel opgelost en hadden we weer snel volop licht, oplaadmogelijkheden, enz...

Goed, de aankomst in Salta was aan de frisse kant. Betrokken en, zoals gezegd, amper 8 graden.
Na het inchecken in het hostel gaan we eerst maar de stad een beetje verkennen.We moeten wel ruim 25 minuten lopen vanaf ons hostel om het centrum te bereiken.
Het centrum van Salta is zeker de moeite waard: koloniale gebouwen rondom een mooi plein, gezellige straatjes en volop eet- en drinkgelegenheden.
Moe van de toch wel intensieve reis, duiken we op tijd het bed in.

24 juli.
Vandaag een regel en stad dagje. Als eerste gaan we met de gondel de San Bernardo op. Een berg die pal aan het centrum ligt. De terugweg gaan we te voet doen.
Het is nog steeds betrokken en echt heel koud! De gisteren gekochte jas ( ...) komt nu goed van pas.
Nadat we de tickets gekocht hebben stappen we in een gondel die tergend langzaam de berg op gaat. We hebben tijdens de rit een bijzonder en prachtig uitzicht op de stad, die zich kilometers ver in de vallei uitstrekt: jammer van het "grijze weer, maar we doen het ermee.
Boven op de berg nog even genieten van het uitzicht, wat fotootjes en dan dalen we lopend de berg weer af. Heerlijke wandeling en na een uurtje zijn we weer waar we begonnen zijn.

Nu eerst een paar excursies regelen, Salta is zeker een leuke stad maar er is hier in de omgeving ook genoeg te zien.
In een reisbureautje regelen we twee excursies. Daarna nog het busticket geboekt voor het vervolg van de reis. De rest van de middag spenderen we in de stad met op tijd een koffiestop en lekker eten.
Helaas begint het op het eind van de middag te regenen: het doet de temperatuur geen goed: het is nu nog maar zo'n 2 graden!

25 juli
Vandaag gaan we onze eerste excursie doen. We worden tussen 7 en 8 opgehaald. Als we om 7 uur buiten staan te wachten, zien we dat er een laagje ijs op de auto's ligt. En dan te bedenken dat het in Nederland bijna 40 graden is!
Na 45 minuten geduld stopt er een busje voor ons en kan de dag echt van start. Langzaam wordt het ondertussen licht en zien we sinds twee dagen weer de zon die aan een strak heldere hemel haar best doet de dag op te warmen.

Het eerste doel van vandaag is de Salinas Grande: een uitgestrekte zoutvlakte.
Als we stad uit zijn rijden we door een desolaat maar imposant landschap. Hoge bergen met weinig begroeiing. Er staan echter imposante cactussen. Doordat de bergen soms uit verschillende kleuren steen bestaan, is het landschap nooit saai. We maken een stop op een bergtop en zijn nu 4000 ,meter boven de zeespiegel. We merken goed dat we op grote hoogte zijn: de ademhaling is wat lastig!
Rond lunchtijd stoppen we in een klein dorpje dat uit misschien 20 huizen en een kerk bestaat. Dit is zeker een toeristen stopplaats want naast genoemde bebouwing zijn er ook minstens 3 restaurants.
De grootste grap: er staat een heeeel belangrijk iemand op een kruising het verkeer te regelen, met fluitje en al. Zeggen en schrijven zien we in een kwartier twee auto's voorbij komen!.
In het restaurant( een hok met tafels en stoelen) bestellen we een stoofschotel van Lama, die echt heel lekker is!
Na de lunch rijden we het dorp uit en, het is niet te geloven, komt er ons een processie tegemoet met muziek, vlaggen en natuurlijk de heilige op een sokkel die door een aantal mannen gedragen wordt.

We rijden nu door de vallei verder richten de Salinas. Een uitgestrekt pampa landschap trekt aan ons voorbij. Zo nu en dan zien we een kudde Lama's of
Vicunas (kleiner soort Lama), die vreedzaam aan het grazen zijn.
Na een uurtje bereiken we de zoutvlakte. De zon heeft haar werk goed gedaan: het is nu aangenaam van temperatuur.
Zover het oog reikt zien we een witte vlakte. Miljoenen jaren geleden is hier de zee opgedroogd en heeft het zout achtergelaten. Mede door de zon die fel op het witte tapijt van zout schijnt, geeft het een bijzonder aangezicht.
Er ligt her en der een aantal zoutbergen verspreid, want het zout wordt ook gewonnen voor industrieel én keuken gebruik.
Je vindt er een paar schamele hutjes waar je koffie en dergelijke kunt verkrijgen met stoelen en tafels gemaakt van, hoe kant het ook anders, zout!

We verlaten de zoutvlakte en door een steeds ruiger wordende landschap gaan we op weg naar het tweede hoogtepunt van deze dag: el cerro de seite colores ( de berg van de zeven kleuren).
Aan de voet van deze berg ligt een heel toeristisch dorpje waar de lokale bevolking van alles aan je probeert te verkopen: slaan we maar even over!
Voor 22 cent kunnen we ergens op een dakterras de berg bekijken. Het moet gezegd: mooi!!!
Ik heb de kleuren niet geteld maar ik ga er vanuit dat de berg inderdaad uit zeven kleuren bestaat.
Na tig foto's en een kwartiertje genieten, houden we het voor gezien en gaan een kopje koffie in het dorp drinken, die werkelijk niet te drinken was. Voor het eerst in Argentinië geen lekkere koffie gehad en hopelijk ook voor het laatst!
Nog even in het heerlijke zonnetje "bij gebruind" en weer op weg terug naar Salta.
Rond 20.30 worden we keurig bij ons hostel afgezet.
In het centrum zitten we onder het genot van een heerlijke IPA en wat te knabbelen, na te genieten van een zeer geslaagde dag!

26 juli
Vandaag slapen we een keer uit. Als we laat op de ochtend richting stad lopen, schijnt de zon al.
De stad blinkt gewoonweg in het zonlicht en de sfeer is meteen een stuk uitbundiger.
Op het plein speelt een trio typische Zuid Amerikaanse muziek en de terrassen zijn gezellig vol: fantastisch.
We bezoeken het archeologisch museum waar de geschiedenis van de Inca's uit de doeken wordt gedaan en ook een perfect bewaard gebleven mummie uit de Inca tijd is te bewonderen: gaaf museum, zeker de moeite waard.
De rest van de dag zijn we in de zonovergoten stad: heerlijk.
Morgen een tweede excursie, hopelijk net zo gaaf als die van gisteren.

Hasta la proxima,

Frank en Renée