koloniale tijden en een "hill station"

Zoals ik in mijn vorige verslag al schreef heeft Kochi de toerist veel te bieden.
Na een vroeg ontbijt trekken we er dan ook op uit. Het plan is om eerst het Dutch palace en daarna de synagoge en de Joodse wijk te bezoeken. Ook de Chinese vissersnetten staan op het programma.
We besluiten "binnendoor"naar het Dutch palace te lopen, een wandeling die normaal gesproken een half uurtje in beslag neemt.
De wandeling begint aangenaam, het zonnetje schijnt en we komen door de minder toeristische straten van Kochi: altijd leuk om e zien hoe de "echte "mensen leven. We worden geregeld vriendelijk begroet.
Na een half uur zijn we nog niet aangekomen op de plaats van bestemming. Na nog een kwartier dwalen door de stad( onze kaart is te summier om er echt uit te komen) besluiten we om een tuk tuk te nemen. Na 10 minuten worden we keurig afgezet bij het Dutch Palace.
Een mooi gebouw met goed bewaard gebleven muurschilderingen, wapens en klederdracht van de Marhadja's van weleer. Want ondanks de naam van het paleis, hebben toch vooral de lokale vorsten het paleis bewoond.

Na een dik uur gaan we richting de synagoge van Kochi. Deze plaats heeft al eeuwen een Joodse gemeenschap. Na de oprichting van de staat Israël zijn de meesten echter naar het beloofde land vertrokken. Vandaag de dag leven er nog precies 10 Joden in Kochi.
Voor ons de eerste keer dat we een Synagoge bezoeken. Heel veel lampen verlichten de tempel. In het midden staat de zogenaamde Bulls pitt, waar de Rabi zijn gemeente uit de Tora voorleest. Absoluut verboden om daar als niet Jood ook maar in de buurt te komen. Ook de plaats waar de Tora bewaard wordt is verboden gebied voor ons. Na een tijdje verlaten we de synagoge een struinen we nog door de Joodse wijk die op zich niet heel bijzonder is. Heel veel kunstnijverheid en antiek, tenminste dat willen de verkopers je graag doen geloven!

Na een kop koffie en een stuk chocolade taart waar we bijna niet overheen konden kijken, kuieren we op ons gemak naar de Chinese vissersnetten.
Deze vernuftige bouwwerkjes staan aan de kustlijn. Het net is gespannen tussen twee 10 meter lange bamboepalen. Deze op hun beurt zijn bevestigd aan een grote ronde paal die als een soort scharnierpunt dient en rust op een stevig blok hout die de fundering van het geheel is. Aan het einde van het bouwsel is een aantal touwen vastgemaakt met stenen die als contragewicht dienen.
Een man loopt via een van de bamboepalen naar voren zodat het net het water in zakt. De touwen met de stenen komen daardoor omhoog. Na een tijdje trekken wel vijf kerels aan de touwen om het net weer op te halen.
Mooi om te zien dat deze eeuwenoude manier van vissen nog steeds in de professionele visserij wordt gebruikt.

Na een tijdje gaan we langs de kust een wandeling maken. De promenade is levendig. Er wordt van alles aangeboden: je kunt zelf je visje uitzoeken die dan een stukje verderop in een restaurant wordt bereid. Kramen die echt de meest uiteenlopende zaken aan je willen verkopen staan aan weerskanten van de boulevard.
Heerlijk om even langs de zee te lopen en te genieten van alles wat er om je heen gebeurt.
De lucht begint aardig donker te worden en net op tijd hebben we twee paraplu's gekocht. De regen kleddert behoorlijk naar benden , tja moessontijd.

De volgende dag vertrekken we naar Oothy een Hill Station. Deze plaats ligt op grote hoogte waardoor het koel is. Vooral in de Indiase zomer maanden ( feb t/m mei) trekken hele hordes Indiërs naar de Hill Stations.
De rit Van Kochi naar Oothy zal de hele dag in beslag nemen. Maar wat een rit: prachtig. Palmbomen , theeplantages en riviertjes vormen het tropische decor van onze reis. Als we hoger komen verandert langzaam ook de begroeiing. Tot er op een gegeven moment geen palmboom meer te zien is en naald- en loofbomen het landschap gaan domineren. wat wel blijft zijn de theeplantages. De temperatuur daalt ook behoorlijk en als we bij ons hotel aankomen is het nog amper 17 graden ( INDIA??).

De volgende dag gaan we eerst een theemuseum bezoeken . Geen saai ingericht stoffig museum, maar een werkende theefabriek. We zien hoe de geplukte thee wordt gewassen, gefermenteerd en gedroogd. Leuk, al heel veel theeplantages gezien maar nog nooit "live"meegemaakt hoe de thee wordt verwerkt. Daarna staat de botanische tuin op het programma. Mooi ingericht en onderhouden tuin, maar niet echt heel bijzonder.
Na de lunch keren we terug naar ons hotel, over liever resort. Hoog op een berg gelegen , eigenlijk veel te luxe, verblijf.
In de namiddag gaan we met nog 3 andere reisgenoten een wandeling maken. Samen met een gids staat er een tocht van 3 uurtjes op het program.
De tocht is aardig, maar na een uur begint de temperatuur te zakken en lopen we in amper 15 graden over glibberige paadjes een berg op. Door de laaghangende bewolking zien we eigenlijk te weinig van de omgeving: heel jammer.
Volgens de gids is het nog maar 15 minuten tot de top als één van de reisgenoten en ik ( Frank dus) , het voor gezien houden. Het paadje dat we op moeten is zo stijl dat ik dat met mijn atletisch vermogen never voor elkaar krijg. De rest van de groep gaat door ( Renée dus ook: hulde!!!) en samen met mijn reisgenoot is het wachten tot iedereen weer van de berg terugkomt. Ondertussen is het gaan regenen en is het wachten er niet aangenamer op geworden.
Na een half uur komt de groep weer terug en lopen we met zijn allen de berg verder af.
Daar staat een busje voor ons klaar die ons terug brengt naar het hotel, douchen en lekker even onderuit.

Morgen gaat de reis weer verder en gaan we naar Mysore.
Ik laat weer snel van me horen,

grt,

Frank en Renée