condors en rieteilanden

Het hostal in Arequipa is bijzonder aangenaam. Vanuit onze kamer hebben we een prachtig uitzicht op de vulkaan de Misti. Ruim 6 km hoog en waarvan de top is bedekt met "eeuwige" sneeuw.

Omdat de hoogte toch wat last geeft, besluiten we om vandaag in de stad te blijven en niet meteen de excursie naar de Colca canon te doen. Deze canon is eigenlijk wel verplichte kost als je hier bent want het is de enige plek waar je de condors kunt zien vliegen.
Maar nu maar eerst een dagje Arequipa. Zoals in mijn vorig verhaal al genoemd , is het een zeer mooie koloniale stad. Het is dan ook geen straf om op het gemak door de stad te slenteren en te genieten van de Zuid Amerikaanse sfeer.
Halverwege de middag bezoeken we het klooster St Catalina. Een gigantisch complex met goed onderhouden gebouwen en dito tuinen en binnenplaatsen. Ruim twee uur dwalen door het klooster echt heel mooi.
De avond sluiten we af met een prima maaltje. Nu op tijd naar bed want morgen vertrekken we om 3 uur s' morgens naar de Colca Canon , tja je moet er wat voor over hebben.

Als om 2.30 de wekker gaat , valt het niet mee om op te staan. Even vlug douchen, aankleden en naar beneden om op ons vervoer te wachten.
Samen met nog twee andere gasten stappen we keurig om 3 uur in de auto die ons naar de bus brengt.
Als eindelijk iedereen er is, vertrekken we richting Colca, een rit van zo'n drie uur.
tegen 7 uur komen we aan in het dorpje Chavy, waar we ontbijten. In ons gezelschap een enkele Gringo voor de rest Zuid Amerikanen. In het restaurant weten we niet wat we zien. Iedereen stormt op het klaarstaande buffet af en het is dan ieder voor zich en Dios voor ons allen.
We laten het maar even zo en als de storm is gaan liggen lopen we langs het buffet dat nog voldoende te bieden heeft.

Na het eetfestijn stappen we weer in de bus om richting cruz del condor te rijden. Een uitzichtpunt waar vanuit de diepe canon de Condors naar boven komen zweven. Benieuwd of we inderdaad deze grootste giersoort te zien krijgen, want garanties worden niet gegeven!
Het landschap waar we doorheen rijden is indrukwekkend: ruige bergen met her en der een kudde Alpacas en Vicunas .
Op nog zeker een kwartier rijden van het uitzichtpunt zien we al een aantal Condors in de lucht. Met een spanwijdte van ruim 2 meter zweven de vogels sierlijk in cirkels rond : geweldig om dit te zien.
Aangekomen bij het uitzichtpunt zijn we gegrepen door de enorme schoonheid van de Canon. Prachtig stuk natuur en ook nu zie we een flink aantal Condors , de dag kan gewoonweg niet meer stuk.

Op de weg terug rijden we door uitgestrekte pampa's en stoppen op 4900 meter hoogte bij een uitzichtpunt op een aantal vulkanen waarvan er één een witte rookpluim de lucht in blaast.
Na een schitterende dag komen we geheel gesloopt 's avonds om 7 uur weer in Arequipa aan.
Eten, douchen en lekker slapen en dan morgen op weg naar Puno en het Titicaca meer

We hebben vandaag en lange busrit voor de boeg. Na ruim 7 uur bussen komen we aan in Puno een plaatsje aan het hoogst gelegen meer ter aarde: het Titicaca meer.
Een taxi breng ons in 10 minuten naar het hotel en de man vraagt of we morgen een excursie van een hele dag willen doen. Na de slopende afgelopen dagen, vinden we dat niet zo'n goed idee. Gelukkig begrijpt hij dit en heeft hij ook een halve dag excursie in de aanbieding : naar Uros de drijvende rieteilanden. Dat zien we wel zitten, Puno heeft namelijk niet genoeg te bieden om een hele dag te verblijven.

De volgende dag worden we opgehaald om met een aantal anderen naar de haven gebracht te worden.
Na het inschepen tuffen we op het gemakje richting de drijvende eilanden.
Het Uros volk woont al sinds de komst van de Incas op de drijvende eilanden. Zij wilden zich niet onderwerpen aan welk volk dan ook en kozen er daarom voor om op het meer te wonen. Honderden jaren hebben zijn zich op hun eilandjes weten te handhaven met hun eigen cultuur en taal.
Vandaag de dag is het toerisme naar de eilanden zo ver ontwikkeld dat je toegang moet betalen en er tientallen bootjes vol met toeristen de eilanden bezoeken.
Tja, ook voor de Uros betekent dit natuurlijk inkomen, maar ook wat inleveren van de levensstijl.
We worden als we op één van de 90 eilanden zijn aangekomen door een "presidente" ontvangen en krijgen uitleg over hoe een drijvend rieteiland wordt gebouwd. Interessant.
We krijgen ook les in de cultuur en bouwstijl van de Uros en kunnen daarna , natuurlijk, handwerk, textiel en dergelijke kopen.

Als we terug varen naar het vaste land is de conclusie: aardig om te hebben gezien maar wel heel toeristisch allemaal. Andere conclusie: we zijn natuurlijk ook toeristen en misschien mede door ons ( de toerist) en het inkomen dat ze daarmee verdienen, kunnen de Uros ook in deze moderne tijd nog enigszins hun traditionele leven voortzetten.

Terug in Puno gaan we de dag verder doorbrengen met het rustig aan te doen. We zitten hier nu op ruim 3800 meter dus klam aan is het devies.
Morgen verder met de bus naar Cusco.

Je hoort nog van ons,

Hasta pronto

Frank en Renée