Chiang Mai deel 2

5 augustus.
Vandaag staat er een jungle wandeling op het programma. Bij het boeken wordt ons verteld dat het geen wildlife safari wordt: voor de dieren moet je in een ander deel van het bos zijn en dat is gesloten voor publiek!
Wel krijgen we de garantie dat het een hele mooie tocht is.
Als we vroeg in de ochtend worden opgehaald vraagt de gids, na ons eens goed bekeken te hebben, of we wel weten dat het een zware trek is? Hebben jullie hoogtevrees?
Nou ja, dus...? we laten hem weten dat we wel zullen zien. Als de rest van de groep opgehaald wordt en er nog meer leeftijdgenoten het busje instappen, zegt de gids dat we vandaag een "medium trekking" gaan doen!
Mooi, meteen opgelost hoeven we het daar niet meer over te hebben.
Na een paar uurtjes in het busje, een kort bezoek aan de markt voor de aanschaf van regencapes en snacks, komen we aan op het startpunt van de tocht. Eerst wat bamboestokken regelen en wandelen maar.
Het is hier geweldig mooi. De jungle strekt zich voor je uit met her en der wat aangeplante bananenbomen. Onderweg komen we een local tegen die van de berg afkomt met een zak vol paddenstoelen, een veel gebruikt ingrediënt in de Thaise keuken.
We mogen allemaal even een paar verschillende paddenstoelen zien en ruiken, waarna de man ons allemaal een hand geeft en zijn weg vervolgt.
Ondertussen is het al behoorlijk warm geworden. Het vochtgehalte is amper op peil te houden. Als bonus moeten we ook nog eens behoorlijk klimmen, niet echt mijn favoriete bezigheid. Eerste doel van de tocht is een vleermuizen grot. Op werkelijk hele steile paadjes met ook nog eens af en toe een diepe afgrond aan één kant, stiefelen we richting grot. Gelukkig is het droog en blijf ik deze keer wél op mijn benen staan!
Eerlijk is eerlijk: ondanks de toenemende vermoeidheid (ook vanwege de extreem hoge temperatuur en vochtigheid) genieten we van de omgeving: echt heel mooi.
Als we bij de grot aangekomen zijn, kiezen Renée en ik met nog twee anderen ervoor om niet verder de grot in te gaan: te veel klimwerk!!
Lekker gewoon even bijkomen, water drinken en genieten van de plek waar je bent: top.
Volgens de gids gaat de weg vanaf de grot naar de top nog steiler worden. Nog steiler? kan toch niet?
Maar helaas: kan wel! Langzaam maar zeker raak ik achterop (niks nieuws natuurlijk) en ga ik als een slak de berg op. Op een gegeven moment zie ik in de verte de top: eindelijk. De gids komt naar benden, bezorgd of het wel goed gaat en wil mij helpen door de rugzak te dragen. Natuurlijk aardig bedoeld, maar nee, nee dat doe ik zelf. En eigenlijk niet eens zo veel later dan de rest bereik ook ik de top (ook dat is niks nieuws!!!)
Lekker lunchen en daarna bergafwaarts naar de waterval. Ook die laat ik aan me voorbij gaan, het padje naar de waterval is smal, glibberig en steil. Tot nu niet gevallen en dat wil ik zou houden.
Na een tijdje als alle anderen zijn uitgezwommen, hebben we nog een uur te lopen voordat we we weer in het busje terug zitten. Het is heeeel stil in de bus. Iedereen is behoorlijk moe van de prachtige maar inspannende tocht.
Terug in het hotel gaan de kleren uit die werkelijk drijfnat van het zweet zijn. Lekker douchen en daarna eten. Als afsluiting een lekkere koele Karmeliet: die hebben we echt verdiend vandaag!

6 augustus.
Vandaag weinig te melden: lamballendag.
Vanmorgen beiden met links en rechts een pijntje opgestaan, dus rustig aan is het devies. Beetje wandelen, koffietje doen, lekker eten, op een bankske alles gadeslaan....lekker.
Vanavond is het de grote zondagmarkt in de stad. Kilometers straat zijn dan veranderd in een gigantische markt met allerlei kraampjes. Souvenirs, kleding, keukenspullen, prullaria, ... en natuurlijk eettentjes.
Op een geven moment schalt er door een speaker een stem gevolgd door de nationale hymne van Thailand. iedereen, ook wij en met ons alle andere toeristen, staan stil. Je kunt een speld horen vallen. Als het volkslied is afgelopen gaat alles en iedereen weer bewegen: zeldzaam moment. Moeten we in Tilburg ook eens doen op de zaterdagmarkt. Ik ben benieuwd of ook dan iedereen stil staat!!!.

7 augustus
We hebben de stad verkend, gekookt, gejungled. Er ontbreekt nog één activiteit: een fietstocht!
Op advies van een speciale Thailandsite, gaan we een georganiseerde tocht maken: the colours of Chiang Mai.
Aangekomen bij de organisatie worden we door de eigenaar in het Nederlands aangesproken. Tuurlijk, fietsen is uiteraard een oer Nederlandse bezigheid. Blijkt ook uit de samenstelling van onze groep: een gezin uit Kudelstaart met drie opgeschoten knapen zal de rest van de middag samen met ons fietsen.
Onze gids geeft het startsein en we zetten de voeten op de pedalen.
Het leuke van een georganiseerde tocht is dat je op plekken komt waar je normaal gesproken niet zo maar terecht zult komen. Ook nu blijken in de directe omgeving van deze grote stad mooie weggetjes te zijn. Je fietst hier langs fruitgarden, rijstvelden en verrassend leuke wijkjes met soms prachtige dan weer minder prachtige huizen!
Uiteraard kom je ook langs wat tempels, die zijn hier echt overal.
Tijdens de tocht doen we ook een school, bakkerij en een voormalige leprakolonie aan.
leuke en interessante stops .
Na een uurtje of vier fietsen, komen we weer terug bij de startplaats en leveren we onze fietsen in. We moeten nog even wachten voordat we naar het hotel gebracht worden, er komt nog een groep en die moeten ook met ons taxibusje mee.
Stil aan wordt de lucht steeds donkerder als we al keuvelend met de eigenaar staan te wachten op de anderen.
Als die eindelijk gearriveerd zijn en we goed en wel in de auto zitten barst de bui los. Niet te geloven hoe hard het regent. Het is ook meteen pikdonker terwijl het water met geweld naar beneden komt.
Helaas is het nog niet opgehouden als we bij het hotel aankomen. Van de 50 meter die we naar het hotel moeten lopen worden we door en door nat.
Wauw: das pas een tropische regenbui. Na dik twee uur wordt het langzaam rustiger en kunnen we, met paraplu, richting stad voor een hapje én, nu de smoes dat het onze laatste avond in Chiang is, een Karmeliet!!!
Morgen op naar Pai.
Je hoort wel weer van ons,
Groet

Frank en Renée