Good morning Vietnam!
Door: Frank en Renée
Blijf op de hoogte en volg Frank en renee
10 Juli 2018 | Vietnam, Hanoi
9 juli
Op ons gemak vertrokken richting Dusseldorf.
Wat een fijn vliegveld: geen dikke rijen voor alle checks die je moet doorlopen voordat je naar de gates kunt: TOP.
Mooi op tijd vertrekt onze eerste vlucht naar Istanboel. De overstap aldaar is ruim drie uur en noodgedwongen "vermaken" we ons op het rommelige en drukke vliegveld van deze stad.
Onze tweede vlucht houdt zich ook prima aan de beloofde vertrektijd en na een probleemloze reis landen we rond 15.30 lokale tijd op Hanoi.
Eerst het visum regelen. Met onze letter of approval in de hand, melden we ons bij de balie waar de visa aangevraagd moeten worden. Het duurt al bij al zo'n 40 minuten voordat onze namen worden afgeroepen en we, tegen betaling uiteraard, onze paspoorten mét een prachtig visum rijker, kunnen ophalen.
Na nog eens een kwartiertje zijn we de douane gepasseerd en zetten we officieel voet op Vietnamese bodem.
Voor werkelijk een belachelijk laag bedrag nemen we de toeristenbus naar het centrum van de stad. Na een uurtje stappen we vlakbij ons hotel uit dat we in 10 minuten backpacken al bereiken.
Inchecken, douchen en de stad in om te eten.
We zitten midden in de oude Franse wijk. Helaas zijn de Vietnamezen niet heel zuinig op de oude koloniale gebouwen die dit deel van de stad rijk is.
Het een en ander ziet er vaak vervallen uit en hier en daar een likje verf zou niet misstaan.
Ook de formidabele kerk in de buurt, die verdacht veel weg heeft van de Notre Dame, is flink aangetast door het weerbarstige klimaat van dit land.
Maar goed... we vinden in de buurt een leuk restaurantje waar we een super lekkere Laotiaanse maaltijd hebben gebruikt. Nog tijd zat om de Vietnamese keuken uit te proberen, niet waar?
De flinke reis die we achter de rug hebben begint nu op te spelen en we duiken lekker op tijd de koffer in.
Gedurende de nacht worden we geregeld gewekt door een aantal flinke onweersbuien. Harde knallen, lichtflitsen en harde regen, maken dat we niet echt een ongestoorde nachtrust hebben.
10 juli
Enigszins brak staan we 's morgens op. Na het ontbijt gaan we de stad verder ontdekken. Hanoi is een echte Aziatische stad.
Ook hier loop je met je ogen naar beneden gericht om de gaten in het trottoir en de verdwenen putdeksels tijdig waar te nemen. Ook hier wil een groen voetgangers licht en/zebra nog steeds zeggen: u mag oversteken, maar u kunt ook nog steeds overreden worden.
De vrij smalle voetpaden zijn vaak volledig bezet door koopwaar die winkeliers hebben uitgestald. De scooters, heeeeeel veel scooters!, worden ook dwars op het voetgangersdomein geparkeerd. Dan heb ik het nog niet gehad over de eettentjes die op het voetpad een terras hebben gecreëerd met hele kleine krukjes waar hele kleine Vietnamezen eten, drinken, roken en vooral lekker aan het "buurten"zijn. Als voetganger ben je dan ook vaak verplicht op de rijbaan een stukje om te lopen. Daarbij dien je alle zintuigen op scherp te zetten om te voorkomen dat de voorbijrazende auto's en vooral scooters niet de plooien uit je broek rijden!
Kortom: prima sfeertje
We bezoeken eerst het militair museum, volgens onze zoon wel de moeite waard.
Was ook oké, we bekijken een uitstalling van allerlei wapentuig uit de diverse tijdperken dat dit land in oorlog is geweest. Vietnam is door diverse vreemde machten bezet geweest. Vanaf ruim voor Christus tot en met 1975 hebben de vietnamezen zich verzet tegen deze indringers.
De Franse kolonisatie en, zoals overal te lezen is, de bezetting door de Amerikaanse imperialisten, is genoegzaam bekend.
Buiten staat een aantal tanks, kanonnen, vliegtuigen en helikopters, die zijn buit gemaakt op de Amerikanen. Na alles gezien te hebben klimmen we daarna de vlaggentoren op. Vanaf de ongeveer 40 meter hoge toren, hebben we een aardig uitzicht op het gehele museum terrein.
Na het museum lopen we richting het kunstmatige meer dat Hanoi rijk is. Wel aardig. Ondertussen tikt de thermometer toch wel de 30 graden aan. Doordat het vochtgehalte erg hoog is, voelt het benauwd aan.
Aan het meer, onder de bomen is het heerlijk om even op een bankske bij te komen.
De rest van de middag slenteren we door de oude wijk en de Franse wijk.
Aan het eind van de dag trekken we de conclusie Hanoi niet echt een mooie of interessante stad is zoals, bijvoorbeeld, Bangkok.
Morgen gaan we naar Sapa voor een trekking om daarna naar Halong Bay te gaan.
Je hoort wel weer van ons,
Groet,
Frank en Renée
Op ons gemak vertrokken richting Dusseldorf.
Wat een fijn vliegveld: geen dikke rijen voor alle checks die je moet doorlopen voordat je naar de gates kunt: TOP.
Mooi op tijd vertrekt onze eerste vlucht naar Istanboel. De overstap aldaar is ruim drie uur en noodgedwongen "vermaken" we ons op het rommelige en drukke vliegveld van deze stad.
Onze tweede vlucht houdt zich ook prima aan de beloofde vertrektijd en na een probleemloze reis landen we rond 15.30 lokale tijd op Hanoi.
Eerst het visum regelen. Met onze letter of approval in de hand, melden we ons bij de balie waar de visa aangevraagd moeten worden. Het duurt al bij al zo'n 40 minuten voordat onze namen worden afgeroepen en we, tegen betaling uiteraard, onze paspoorten mét een prachtig visum rijker, kunnen ophalen.
Na nog eens een kwartiertje zijn we de douane gepasseerd en zetten we officieel voet op Vietnamese bodem.
Voor werkelijk een belachelijk laag bedrag nemen we de toeristenbus naar het centrum van de stad. Na een uurtje stappen we vlakbij ons hotel uit dat we in 10 minuten backpacken al bereiken.
Inchecken, douchen en de stad in om te eten.
We zitten midden in de oude Franse wijk. Helaas zijn de Vietnamezen niet heel zuinig op de oude koloniale gebouwen die dit deel van de stad rijk is.
Het een en ander ziet er vaak vervallen uit en hier en daar een likje verf zou niet misstaan.
Ook de formidabele kerk in de buurt, die verdacht veel weg heeft van de Notre Dame, is flink aangetast door het weerbarstige klimaat van dit land.
Maar goed... we vinden in de buurt een leuk restaurantje waar we een super lekkere Laotiaanse maaltijd hebben gebruikt. Nog tijd zat om de Vietnamese keuken uit te proberen, niet waar?
De flinke reis die we achter de rug hebben begint nu op te spelen en we duiken lekker op tijd de koffer in.
Gedurende de nacht worden we geregeld gewekt door een aantal flinke onweersbuien. Harde knallen, lichtflitsen en harde regen, maken dat we niet echt een ongestoorde nachtrust hebben.
10 juli
Enigszins brak staan we 's morgens op. Na het ontbijt gaan we de stad verder ontdekken. Hanoi is een echte Aziatische stad.
Ook hier loop je met je ogen naar beneden gericht om de gaten in het trottoir en de verdwenen putdeksels tijdig waar te nemen. Ook hier wil een groen voetgangers licht en/zebra nog steeds zeggen: u mag oversteken, maar u kunt ook nog steeds overreden worden.
De vrij smalle voetpaden zijn vaak volledig bezet door koopwaar die winkeliers hebben uitgestald. De scooters, heeeeeel veel scooters!, worden ook dwars op het voetgangersdomein geparkeerd. Dan heb ik het nog niet gehad over de eettentjes die op het voetpad een terras hebben gecreëerd met hele kleine krukjes waar hele kleine Vietnamezen eten, drinken, roken en vooral lekker aan het "buurten"zijn. Als voetganger ben je dan ook vaak verplicht op de rijbaan een stukje om te lopen. Daarbij dien je alle zintuigen op scherp te zetten om te voorkomen dat de voorbijrazende auto's en vooral scooters niet de plooien uit je broek rijden!
Kortom: prima sfeertje
We bezoeken eerst het militair museum, volgens onze zoon wel de moeite waard.
Was ook oké, we bekijken een uitstalling van allerlei wapentuig uit de diverse tijdperken dat dit land in oorlog is geweest. Vietnam is door diverse vreemde machten bezet geweest. Vanaf ruim voor Christus tot en met 1975 hebben de vietnamezen zich verzet tegen deze indringers.
De Franse kolonisatie en, zoals overal te lezen is, de bezetting door de Amerikaanse imperialisten, is genoegzaam bekend.
Buiten staat een aantal tanks, kanonnen, vliegtuigen en helikopters, die zijn buit gemaakt op de Amerikanen. Na alles gezien te hebben klimmen we daarna de vlaggentoren op. Vanaf de ongeveer 40 meter hoge toren, hebben we een aardig uitzicht op het gehele museum terrein.
Na het museum lopen we richting het kunstmatige meer dat Hanoi rijk is. Wel aardig. Ondertussen tikt de thermometer toch wel de 30 graden aan. Doordat het vochtgehalte erg hoog is, voelt het benauwd aan.
Aan het meer, onder de bomen is het heerlijk om even op een bankske bij te komen.
De rest van de middag slenteren we door de oude wijk en de Franse wijk.
Aan het eind van de dag trekken we de conclusie Hanoi niet echt een mooie of interessante stad is zoals, bijvoorbeeld, Bangkok.
Morgen gaan we naar Sapa voor een trekking om daarna naar Halong Bay te gaan.
Je hoort wel weer van ons,
Groet,
Frank en Renée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
