grotten en tunnels

19 juli.

Vandaag laatste dagje in Tam Coc. Vanavond met de nachtbus verder naar Phong Nha.
De dag brengen we door met lekker niets doen: ook heerlijk!
Rond 8 uur in de avond staan we gepakt en gezakt klaar bij de opstapplaats van de nachtbus. Zo rond half negen zouden we moeten vertrekken.
Diverse bussen komen voorbij , maar niet die van ons. Toch maar even navragen: tussen negen en half tien...of later, krijg ik als antwoord. En later wordt het. Om half elf stopt eindelijk onze bus.
Snel instappen en een plaatsje zoeken want de bus is al aardig vol met passagiers die in Hanoi zijn opgestapt.
Ik heb me mentaal voorbereid op weer een nacht in een veel te klein bedje,maar in deze bus zijn de bedden wat ruimer en , hoe bestaat het, pik ik een paar uurtjes slaap mee.

20 juli
Om 4.30 worden we afgezet in een nog levenloze hele stille straat.
Gelukkig is het hotel waar we zijn afgezet wel open en mogen we daar een paar uurtjes wachten tot de openingstijd van ons hostel.
Twee uurtjes en een ontbijt verder, lopen we op ons gemak naar het geboekte hostel. WE worden vriendelijk ontvangen en of we willen wachten op het dakterras tot de kamer in orde is. Het hostel ligt pal aan een rivier met vanaf eerder genoemd terras, een prachtig uitzicht op de omgeving. Ook hier is het landschap heel mooi. De rivier baant zich een weg tussen de tropisch begroeide bergen : geen straf om hier een paar dagen te zijn.
Phong Nha ligt in een mooie omgeving , maar je komt hier om de grotten te bezoeken. In deze omgeving zijn zo rond de 75 grotten ontdekt waarvan er 25 voor het publiek toegankelijk zijn.
We boeken voor dezelfde dag een tour en rond 830 zijn we al op pad.
Eerst een bezoekje aan de botanische tuin met waterval! Als we langzaam door een stroompje met spek gladde stenen afdalen naar de waterval, hoor ik "PLONS". Ik kijk naar beneden en zie tot mijn verbazing Renée languit in het water liggen. Broek kletsnat en een dikke knie! Oeps
Gelukkig zal de knie niet echt opspelen en kan Renée ( met natte broek, dat wél!) de rest van de dag zonder noemenswaardige ongemakken verder.
Nu naar de eerste grot van vandaag de Paradise cave. Met toch een beetje het vooroordeel dat alle grotten het zelfde zijn, gaan we na een flinke klim de grot in. Vooroordeel meteen ontkracht! Wauw. De grot is
32 km lang waarvan 1,5 km voor het publiek geopend is.
Ik val van de ene verbazing in de andere als ik het 1.5 km lange pad afloop.
Prachtige stalactieten en stalagmieten in ongekende kleurschakeringen sieren de gigantische ruimte.
Een stuk verder in de grot heeft de natuur in waarschijnlijk miljoenen jaren een hal gevormd met een kleurrijk plafond.
Na de lunch staat grot twee op het programma.. We varen een stukje over de rivier en zo de grot in.Ook hier weer even : wauw. Deze grot is niet zo indrukwekkend als de vorige , maar ook zeker de moeite waard.
Na de nachtbus , de inspanningen en vooral de indrukken van vandaag, is het inslaap vallen op het einde van deze mooie dag, geen probleem.

21 juli.
Vandaag gaan we de omgeving verkennen. De jongedame van het hostel heeft een leuke suggestie om naar toe te gaan: een eco boerderij. Of we een scooter willen huren? Nee dus , wel een fiets graag!
Ze kijkt ons verbaasd aan: "het is wel zeker 8 km ver ". Och geen probleem, wij fietsen wel vaker!
Nou is 8 km in ons platte landje net even anders dan hier. Als we na een 1/2 uurtje de weg richting boerderij inslaan maakt de geplaveide weg na een paar honderd meter plaats voor een zandpad. Na de overvloedige regenval van de afgelopen dagen zo nu en dan een modderpad waar amper te fietsen valt.. Er zit een aantal venijnige klimmetjes in de route en die 8 km telt hier daardoor wel dubbel.
Maar zoals zo vaak, als je het "gebaande pad" verlaat , kom je op plekken die echt de moeite waard zijn. Het is hier ongekend mooi en ondanks de soms flinke inspanning is het genieten geblazen.
Als we de eco boerdrij bereikt hebben met de imposante naam : The wild Boar farm, trakteren we onszelf op een lekkere bak koffie en vooral een magnifiek uitzicht op de groene vallei. Als we weer helemaal bij zijn gekomen, verlaten we de wild boar farm, zonder ook maar één wild zwijn te hebben gezien, om de zelfde weg al ploeterend richting hostel weer af te leggen.

22 juli

Vandaag met de auto met chauffeur( we worden luxe backpackers :-) )
naar het 35km verder gelegen Dong Hoi.
Een niet zo interessante stad waar verder geen enkele toeristische activiteit te ondernemen valt. We zijn hier dan ook alleen maar omdat we de tunnels van Vich Moc willen bezoeken.
Zoals gezegd Dong Hoi is niet veel. Maar ach , het heeft ook wel zijn charme dat je hier als enige toeristen over de lokale markt loopt. Zijn wij een keer de bezienswaardigheid!

23 juli.
Met gehuurde auto en chauffeur( tja,) rijden we naar het tunnelcomplex.
Zes jaar geleden hebben we de tunnels in het zuiden al gezien. Die van Vich Moc schijnen echter vele malen interessanter te zijn.
Dit blijkt te kloppen. Kilometers tunnel zijn nog in vrijwel originele staat te bezoeken.
Onvoorstelbaar dat onder de grond weken, soms maanden mensen hebben geleefd terwijl de Amerkianen de boel bestookten met grote hoeveelheden bommen.
We dalen een aantal tunnels af en lopen op zo'n 15 meter diepte door nauwe gangen die voor ons Westerlingen aan de lage kant zijn.
Heel indrukwekkend allemaal.
Na de tunnels bezoeken we nog een brug die een belangrijke rol heeft gespeeld in de , zoals ze het hier noemen, "Amerikaanse oorlog".

Morgen verder met de trein naar Hué,

groet,

Frank en Renée