weerzien met Hue en Hoi An

24 juli.

Na de wat luxe auto uitstapjes, tijd voor het echte backpack werk!
Vandaag nemen we de trein naar Hue en we besluiten de 3,5 km naar het station te voet af te leggen.
Backpack om en lopen maar. Na dagen regen is het sinds gisteren droog en juist deze ochtend schijnt de zon volop. Met de bijna 15 kilo op mijn rug (en Renée natuurlijk ook!) blijken de 3,5 km. langer dan gedacht.
Maar och na een 45 minuten flink doorstappen komt het station in zocht. Tijd genoeg om eerst in een lokaal tentje te ontbijten. Voordat we echter mogen vertrekken, moeten we eerst met de eigenaresse op de foto.
De wachtruimte van het station is goed gevuld met wachtende passagiers.
ik ben benieuwd of de treinen hier wél op tijd rijden.
Ruim voor de geplande vertrektijd arriveert onze trein die piepend en knarsend tot stilstand komt.
Ook hier: eerst de mensen eruit, dan de mensen erin. Geduldig staan we te wachten tot we van de conducteur (één van de 10 of 12) het sein krijgen dat we mogen instappen. Iedereen heeft een gereserveerde stoel
en toch krijgen een paar Fransen het voor elkaar om met veel lawaai en handgebaren te discussiëren elke plaats nou van wie is: Bravo mes amis!
Keurig op tijd zet de dieselloc zich in beweging en zijn we op weg naar Hue, de oude keizerstad van weleer.
Aangekomen in deze stad is het nog ruim 20 minuten "backpacken" voordat we ons sfeervolle hotel hebben bereikt.
Hue hebben we 6 jaar geleden ook al eens aangedaan, toen samen met de kinderen.
De sfeer in deze stad die gelegen is aan de Perfume river, is nog steeds prima. Leuke restaurantjes, gezellige cafés en gezellig drukte.
We wandelen over de brug naar de overdekte markt die op zijn Aziatisch hectisch maar super leuk is.
Daarna lekker wat rondslenteren in het centrum en zo af en toe "aanleggen" voor een koffietje of een biertje: ja, wij weten de dag wel door te komen.,

25 juli
De volgende dag staat de Citadel op het programma, eigenlijk de verboden stad van de keizers van Vietnam.
Imposante gebouwen met oude foto's uit vervlogen jaren. Ook een foto reportage over de verwoestingen van de verboden stad tijdens de Vietnam oorlog.
Totaal in puin geschoten lieten de Amerikanen de "Citadel" achter.
Nu na jaren restaureren, weer deels in oude glorie hersteld.
We spenderen de hele ochtend in de verboden stad en genieten van de pracht en praal. Geen wonder dat de bevolking ook hier de keizer heeft verjaagd. Zoveel rijkdom van één familie die nauwelijks wist wat er buiten de muren van hun verblijfplaats aan armoede en ellende gebeurde.

De middag maken we weer stuk in de stad. We hadden ook de tombes en tempels die buiten de stad liggen kunnen bezoeken, maar eerlijk gezegd hebben we daar niet zo'n zin in , dus vermaken we ons prima in het gezellige centrum.
Als de avond valt is de kade langs de rivier feestelijk verlicht. Er staat een keur aan stalletjes waar je allerlei snuisterijen kunt kopen én natuurlijk ontbreken de eettentjes niet: gezellige boel.

26 juli.
Vandaag op weg naar Hoi An, ook een plaats die we eerder bezocht hebben.
Na drie uur bussen worden we ergens in Hoi An afgezet.
Na wat heen en weer gevraag en op een plek waar WIFI is goolge maps geraadpleegd te hebben, staan we na een half uur op de stoep van onze homestay. Leuk ding in een rustige straat.
Als we terug denken aan de vorige keer dat we hier waren herinneren we ons Hoi An als een beetje een "kiitscherig" plaatsje . Na een tijdje door de oude straatjes van de stad te hebben gezworven, vinden we het eigenlijk wel een leuke plek. Misschien toch de leeftijd die een rol speelt...?
's Avonds gaat het kitschgehalte enigszins omhoog. Het is volle maan en iedereen kan dan een papieren bootje met kaars de rivier opsturen. Volgens één van de lokalen "om een boodschap te sturen". Waarschijnlijk zijn we iets te nuchter om daar in mee te gaan.
Er drijven ontelbare lichtjes in de rivier en heel veel met gekleurde lampionnen versierde bootjes vervoeren vrij luidruchtige toeristen,
Och, ieder zijn ding zal ik maar zeggen.
Hoe dan ook , we hebben een leuke dag gehad in Hoi An.

27 juli
Vandaag weinig te melden.
Op de geleende fietsen zijn we naar het strand gereden en was het weer heerlijk lamballen geblazen. Beetje zwemmen in de prachtige lauw warme zee, beetje dutje doen....... ook weleens lekker!

Morgen met de nachtbus naar Kom Tum.